Energiearmoede gaat verder dan alleen energie besparen

De beste oplossing voor energiearmoede? Energie besparen. We weten namelijk ontzettend goed waar de meeste winst te halen is. Minder stoken en de energieslurpers vervangen of wat vaker uitzetten. Daarbij gaat minder stoken het beste als er goed geïsoleerd is en zetten we apparaten sneller uit als we weten welke het meest verbruiken. Buiten deze kennis zijn er ook nog veel hulpmiddelen beschikbaar.

Een oerwoud aan regelingen

SPUK-gelden, RREW, energieloketten, energiecoaches, subsidies, leningen, belastingverlaging, toeslagen. En ga zo nog maar even door. Het Rijk en gemeentes hebben al heel wat geregeld om aan de slag te gaan met besparen en isoleren. En dan hebben we het nog niet eens over wat er lokaal al gebeurt. Inwoners richten zelf energiecoöperaties op of komen met plannen voor hun wijk. Maar door deze wildgroei is het niet gek dat niemand door de bomen het bos nog kan zien. Professionals niet en de gemiddelde inwoner al helemaal niet.

Kan de doelgroep even op gaan staan?

We hebben dus wel kennis en middelen, maar krijgen die maar moeilijk bij de juiste mensen. Voor veel mensen is verduurzaming een lastig verhaal. We weten allemaal wat ons brood in de winkel kost, maar een kuub gas? En wat kun je daar eigenlijk mee? Weten wat energie kost en hoeveel je verbruikt is geen algemene kennis. Terwijl die kennis wel nodig is om effectief energie te kunnen besparen. En met alleen een RREW-bon of een tasje met bespaarproducten geef je mensen helaas niet de nodige kennis. Ze hebben behoefte aan een begrijpelijk verhaal.

De gemeente is regisseur

Wanneer een gemeente aanklopt om mensen te helpen met energiearmoede stuit dat vaak op weerstand. Verduurzamen lijkt te lastig. Mensen willen geen hulp of negeren die hulp, omdat ze zich schamen of de hulpgever wantrouwen. Dat is zonde en het kan anders.
Het sociale domein zit namelijk vol met partijen en vrijwilligers die zich direct en indirect bezighouden met mensen in armoede. Zij komen al over de vloer en weten als geen ander hoe ze hun doelgroep moeten aanspreken. Door deze partijen te verbinden ontstaan er ineens tal van ingangen om hulpmiddelen en kennis op een goede manier bij de mensen te krijgen. Dit netwerk is voor de gemeente ook ontzettend belangrijk om hun inwoners te kunnen blijven bereiken en betrekken. Daarnaast weet dit netwerk elkaar in de toekomst weer te vinden. Kortom: er ligt voor de gemeente geen taak als uitvoerder, maar als regisseur.

Trots op samenwerking

Het belang van samenwerking zien we als adviseurs overal in ons werk terug. Zo zijn we onlangs in Renkum aan de slag geweest met een aanpak voor energiearmoede. Samen met Zorgbelang Inclusief organiseerden we een avond met (vertegenwoordigers van) inwoners, betrokken partijen en de gemeente. De gemeente gaf ons vooraf de kaders en wij gingen samen aan de slag met een concreet plan. Er kwamen prachtige ideeën naar voren. Maar bovenal overheerste een gevoel van trots dat we met zo veel mensen aan de slag willen met dit probleem. Dat gaf iedereen energie om samen aan de weg te gaan timmeren.