Ruimte voor ruzie geeft ruimte voor verbinding

We zitten met z’n allen aan een mooi gedekte tafel te eten. Eerst kennismaken. Voor de vergadering gaan we vervolgens naar een sfeervolle ruimte en zoeken een comfortabel plekje op een van de zitbanken. Er wordt ceremonieel thee geschonken uit prachtige kannen. We zijn te gast in de Marokkaanse moskee voor een verkennende bijeenkomst over zorg. De sfeer is zo informeel; dat maakten we bij een zakelijke bijeenkomst zelden mee.

Onderzoek mantelzorgers Turkse en Marokkaanse kring

In het onderzoek Olifantenpaadjes in de zorg ontdekten we dat mantelzorgers uit Turkse en Marokkaanse kring oplossingen vooral zoeken in hun eigen omgeving. Maar dat vraagt vaak meer van mantelzorgers dan ze op den duur aankunnen. Degene die zorg nodig heeft, verliest steeds meer sociale contacten. Dat maakt de druk en het isolement nog groter. Zorginstellingen en migranten hebben elkaar wederzijds nodig, maar vinden elkaar niet goed. En daarom zitten we hier samen met bestuurders van de Turkse en de Marokkaanse moskee, het multicultureel platform, gemeente en een grote regionale zorginstelling, vertegenwoordigd door onder andere de directeur. Wij begeleiden deze bijeenkomsten.

Informele chaos

Na onze inleiding raakt iedereen als vanzelf met elkaar in gesprek. Iedereen herkent de problematiek van ouderdomsziekten en mantelzorgers. Persoonlijke ervaringen, strategische overwegingen, praktische oplossingen; alles buitelt over elkaar heen. Onze keurig voorbereide flappen laten we voor wat ze zijn. Er is de intentie om geraakt te willen worden, de ervaring gehoord te worden. Er ontstaat echte ontmoeting en dat is wat iedereen wil, hier en in het groot.

Op bezoek of thuis

De volgende keer komen we bijeen bij de zorginstelling. Weer is er eten, soep met broodjes, maar de setting in een vergaderruimte maakt dat de sfeer anders is. De directeur pakt als vanzelf zijn gebruikelijke leidinggevende rol. De moskeebestuurders houden zich wat meer op de achtergrond. Dat is wat vertrouwde ruimte doet; of je ‘op bezoek’ bent of ‘thuis’.

Ga het maar aan

De ontmoetingen zijn elke keer anders. En het loopt niet altijd zo spontaan als de eerste keer. Toch weet iedereen: als we het met elkaar willen redden, moeten we onze kleine en grotere irritaties niet opzijzetten. Moeten we het juist uitspreken als we op een andere manier omgaan met tijd en afspraken nakomen. Aan de orde stellen wat we van elkaar verwachten als het op voorbereiding en terugkoppeling aankomt. Bespreken hoe we communiceren en hoe we onze eigen en elkaars rol zien. Geen ergernissen onder het tapijt vegen, maar ‘met mate ruzie maken’, zoals een van de deelnemers het noemt. Ook al is dat spannend en vraagt het moed. Dat is het waard, als je daarmee – voorbij alle beleefdheden - verdieping bereikt. Dan ontstaat het vertrouwen en de veerkracht, die het mogelijk maken om doelgericht samen te werken aan zorg voor elkaar.

Geboeid door dit proces? Andere vragen over cultuur? Neem contact op.

  • Leestijd 2 minuten
  • Publicatiedatum
  • Thema Diversiteit
  • Type Blog
  • Auteur(s) Önder Gürses